Toplumsal çürümenin …
Önünü,
Arkasını,
Dününü,
Bugününü,
Yarınını geçtik !

Öyle ki !
Dibini yaşamaya başladık…

Çünkü !

Cehalet,
İktidar oldu…
Cahil,
Muktedir oldu …

Doğruları,
Rafa kaldırdık…
Yanlışları,
Sorgulayıp güncelleyemiyoruz …

Zengin zenginleştikçe,
Fakir iyiden iyiye fakirleşiyor …

Birey olmaktan çıktık,
Zatü-l Hareke olduk…
Yani,
Kendi kendine hareket eden zat,
Zatlar olduk …

***
Yukarıda özetlemeye çalıştığım düşüncelerimin,
Endişeye dönüştüğünü,
Her an her yerde hissetmeye başladığımı özellikle belirtmeliyim …

İşte bu endişeli düşüncelerimin,
Bir tek dayanağının,
Bir tek duygu biçiminde oluşabileceği kanaatini taşımaya başladım ?

O duygunun adı ?
Utanma duygusundan oluşacak,
Utanç olgusu …

O olguyu yakalamak bir kenara,
Iskalamakta ısrarlı toplum olduk …

Ve işte bu yüzden,
Cahilin kalp atışları tıkırında,
Hırsızın yüzü gülüyor …

***
Utanç duygusunu,
Mahcubiyetten,
Pişmanlıktan çıkarıp,
Övünç kaynağı haline getirdik …

Baksanıza ?
Devletin resmi ajansı açıkladı ?
Fuhuş ruhsatı,
Araç ruhsatını geçmiş …

***
Sonuçta …

Endişeli,
Duygu ve düşüncelerimizi,
Endişesiz kılıp,
Uyuşuk toplum olarak,
Çürümenin en büyük örneklerini sunuyoruz insanlığa …

Doğruları,
Yuhalıyoruz …
Yanlışları,
Alkışlıyoruz …