Doğru mu yanlış mı bilmiyorum ama Manisa’da açılan yeni bir kreşten söz ediliyor. Ama öyle “masum” bir kreş değil bu. Adına kreş denmiş, içine 4-6 yaşındaki çocuklar doldurulmuş ve üstüne üç öğün yemek kondurulmuş. Neden mi? Çünkü aç çocukların önceliği karınlarının doyması değil, beynine hurafe sokulmasıdır bu ülkede.
Bir sabah uyandığımızda göreceğiz ki Diyanet’in yıllardır didinip durduğu 4-6 yaş kursları, bir mucizeyle (!) Milli Eğitim tabelası altında karşımıza çıkacak. Böylece okul öncesi zorunlu eğitim, “Kur’an kursu” ile eşdeğer kılınacak.
Bakınız, üç öğün yemek verilecekmiş. Ne büyük incelik! Yoksul halkın çocuklarına karnını doyuracak ekmeği ver, karşılığında zihnini ipotek altına al. TBMM’de devlet okullarında bir öğün yemek için CHP’nin verdiği önergeyi AKP ve MHP oylarıyla reddedenler, sıra dini kreşe gelince üç öğünü de cömertçe dağıtıyor. Açlığın üzerine din sosu döküldüğünde, işte “sosyal devlet” böyle icat ediliyor.
Pedagoji diyor ki: 4-6 yaş, çocuğun oyun çağıdır. Çocuk dünyayı oyunla öğrenir. Merakı, “Niçin ve neden” sorusudur. Ama siz “Çünkü günah” derseniz, soru biter. Merak biter. Çocuk korkuyla, cehennemle, azapla tanıştırılır. Düşünmek yerine itaat, sorgulamak yerine susmak öğretilir. Oyun çağındaki çocukların oyun alanına, siyasetin en karanlık sahnesi kurulmuş olur.
Türkiye Cumhuriyeti, laikliği anayasasına yazmış bir devlettir. Ama görüyoruz ki laiklik, yazıldığı yerde kalıyor. Uygulamada ise, devletin resmi eliyle, dini bir doktrinin çocukların zihnine sokulması “eğitim” diye pazarlanıyor. Yani Cumhuriyet’in en temel taşı, adım adım yerinden sökülüyor.
Bütün bu tablo, pedagojik değil, siyasi bir mühendisliktir. Hedef, eleştiren, sorgulayan özgür bireyler değil; biat eden, kuyruk sallayan seçmenlerdir.
Başta da söylediğim gibi eğer doğruysa; Manisa’da ve daha başka yerlerde bu stratejiyle açılması düşünülen kreşler, yalnızca bir bina değildir. Cumhuriyet’in geleceğine kurulmuş yeni bir pusu, karanlığın çocuk yaşta başlatıldığı projelerdir. Unutulmamalıdır ki; “oyun çağındaki” çocuklara kurulan bu karanlık oyun, bir milletin geleceğini berhava etmeye ayarlı bir tuzaktır. Ve bunun adı eğitim değil, ihanettir.