Toplumsal çürümenin …
Önünü,
Arkasını,
Dününü,
Bugününü,
Yarınını geçtik !
Öyle ki !
Dibini yaşamaya başladık…
Çünkü !
Cehalet,
İktidar oldu…
Cahil,
Muktedir oldu …
Doğruları,
Rafa kaldırdık…
Yanlışları,
Sorgulayıp güncelleyemiyoruz …
Zengin zenginleştikçe,
Fakir iyiden iyiye fakirleşiyor …
Birey olmaktan çıktık,
Zatü-l Hareke olduk…
Yani,
Kendi kendine hareket eden zat,
Zatlar olduk …
***
Yukarıda özetlemeye çalıştığım düşüncelerimin,
Endişeye dönüştüğünü,
Her an her yerde hissetmeye başladığımı özellikle belirtmeliyim …
İşte bu endişeli düşüncelerimin,
Bir tek dayanağının,
Bir tek duygu biçiminde oluşabileceği kanaatini taşımaya başladım ?
O duygunun adı ?
Utanma duygusundan oluşacak,
Utanç olgusu …
O olguyu yakalamak bir kenara,
Iskalamakta ısrarlı toplum olduk …
Ve işte bu yüzden,
Cahilin kalp atışları tıkırında,
Hırsızın yüzü gülüyor …
***
Utanç duygusunu,
Mahcubiyetten,
Pişmanlıktan çıkarıp,
Övünç kaynağı haline getirdik …
Baksanıza ?
Devletin resmi ajansı açıkladı ?
Fuhuş ruhsatı,
Araç ruhsatını geçmiş …
***
Sonuçta …
Endişeli,
Duygu ve düşüncelerimizi,
Endişesiz kılıp,
Uyuşuk toplum olarak,
Çürümenin en büyük örneklerini sunuyoruz insanlığa …
Doğruları,
Yuhalıyoruz …
Yanlışları,
Alkışlıyoruz …